Σχολές Μηχανικών Προμηθέας

Η Σχολή του Προμηθέα στεγάστηκε στο κτήριο του Πλήρους Δημοτικού Σχολείου Πειραιά (ΑΣΤΥΚΟΝ) στην Πλατεία Δηληγιάννη από το 1900 έως και το 1963

 
Ο πατέρας μου ήταν ένας από αυτούς που τελείωσαν μια από τις σχολές σύμβολα για τον πειραιά την εποχή εκείνη. Υπήρξε σπουδαστής της Σχολής Μηχανικών Προμηθέας. Οι άλλες δύο (για Μηχανικούς) ήταν ο Αρχιμήδης και ο Πειραϊκός Σύνδεσμος. Ο Προμηθέας ιδρύθηκε το 1900 και κάθε χρόνο από τις 23 Σεπτεμβρίου μέχρι και 6ης Οκτωβρίου γίνονταν οι εγγραφές των σπουδαστών. Δεκτοί για την πρώτη τάξη των Σχολών αυτών ήταν οι έχοντες απολυτήριο έκτης δημοτικού. Η διάρκεια των σπουδών καθορίζονταν στα τέσσερα χρόνια. Όσοι είχαν απολυτήριο μεγαλύτερο της έκτης εγγράφονταν φυσικά στις μεγαλύτερες τάξεις. Η Σχολή του Προμηθέα ήταν η αρχαιότερη όλων και είχε βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών. Διέθεται και δικό της Μηχανουργείο καθώς και εργαστήρια ηλεκτροτεχνίας. 
Επιστολή Διευθύντριας Σχολείου Θηλέων προς τις Σχολές Προμηθέα το 1926. Η συμφωνία αφορά να παραχωρήσουν μια αίθουσα για τις ανάγκες της Σχολής Μηχανικών με την υπόσχεση όμως ότι "θα υπάρξει αυστηρά επίβλεψη, ώστε να επικρατήσει η δέουσα τάξις και πρωτίστως η ευπρέπεια εκ μέρους των μαθητών της Σχολής". Καταλαβαίνετε τι έγινε στην συνέχεια.....όταν έφηβοι των μηχανουργείων εισέβαλαν σε σχολείο Θηλέων
Ο χρόνος εκπαίδευσης στο μηχανουργείο της Σχολής αναγνωρίζονταν ως υπηρεσία εργοστασίου για το Εμπορικό Ναυτικό και ως χρόνος στο διπλάσιο για εργασία στην βιομηχανία. Οι μαθητές που αρίστευαν λάμβαναν υποτροφία από τους εφοπλιστές ή από το Ευγενίδειο Ίδρυμα ή από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών ενώ οι άποροι μαθητές απαλλάσσονταν των μηνιαίων διδάκτρων ολικά ή μερικά. Ο Προμηθέας κατά καιρούς βρίσκονταν σε διαφορετική τοποθεσία αλλά κυρίως αυτή για την οποία ήταν γνωστός βρίσκονταν επί της Οδού Πειραιώς και Δωδεκανήσου. Χαρακτηριστικά διαφήμιση της εποχής εκείνης ανέφερε ότι εξυπηρετεί και σπουδαστές αθηνών γιατί απέχει 12 λεπτά από την Ομόνοια με το λεωφορείο. Γραφεία του Προμηθέα υπήρχαν και επί της οδού Κουντουριώτου 127. Βρήκα ένα θαυμάσιο άρθρο του Κυριάκου Καραντζή με τίτλο "αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια" που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα Βάτικα στο φύλλο 256/2007.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΝ ΣΧΟΛΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΡΟΜΗΘΕΑ

Παραθέτω ένα μικρό μόνο μέρος του άρθρου που αφορά τη φοίτηση του συγγραφέα στη Σχολή του Αρχιμήδη. Επειδή θεωρώ ότι οι αναμνήσεις είναι κοινές για τους σπουδαστές των σχολών αυτών είναι χαρακτηριστικά όσα περιγράφει

....Σε όποιες σχολές σπούδαζαν πολλά παιδιά (οι εγγραφές μας στις Σχολές αυτές εγένοντο κατόπιν επιτυχών εξετάσεων) τόσα που δεν χωρούσαν στο κεντρικό κτίριο της Σχολής, τότε ανάλογα με τον αριθμόν των σπουδαστών, και ανάλογα με το μέγεθος του κεντρικού κτιρίου, υπήρχαν ένα ή και δύο παραρτήματα, σπουδάζοντας στο κεντρικό κτίριο οι δύο τελευταίες τάξεις, ή μόνο η τελευταία, όπως π.χ αυτό συνέβαινε στη σχολή που σπούδασα στον Αρχιμήδη όπου τις μικρότερες τάξεις τις τελείωσα σε παράρτημα της σχολής ευρισκόμενο στην περιοχή του Αγίου Βασιλείου στον Πειραιά. Στις δυο τελευταίες τάξεις ή μονο στην τελευταία (εδώ δεν θυμάμαι καλά) σπούδασα στο κεντρικό κτίριο της Σχολής ευρισκόμενο επί της Λεωφόρου Δευτέρας Μεραρχίας, πολύ κοντά στο Πασαλιμάνι, όπου εκεί υπήρχε και το τέλειο και σύγχρονο εκπαιδευτικό Μηχανουργείο. Όταν σχολάζαμε στις δέκα η ώρα την νύχτα αν όχι όλα σίγουρα τα πολύ περισσότερα παιδιά πηγαίναμε με τα πόδια στα σπίτια που μέναμε όταν φυσικά η απόσταση ήταν υποφερτή κάπως, όπως εγώ που έμενα κοντά στον «Ηλεκτρικό Σταθμό» Πειραιώς. Όπως είπαμε ήταν φτωχά τα χρόνια τότε γι’ αυτό ο καθένας μας όσον του ήταν δυνατόν έκανε οικονομία. Όσοι μέναμε κοντά στον “Ηλεκτρικό Σταθμό” Πειραιώς ή και λίγο μακρύτερα, δε χρειαζόμαστε καθόλου ρολόι ξυπνητήρι για να σηκωθούμε το πρωί να πάμε στην δουλειά, διότι απλούστατα λίγο πριν το ξημέρωμα αναχωρούσε το τρένο για την Πελοπόννησο (ο σταθμός του οποίου ευρίσκεται πλησίον του “Ηλεκτρικού Σταθμού” Πειραιώς) σφυρίζοντας εκείνη την ώρα τόσο δυνατά που ξυπνούσε ακόμη και ο πιο δύσκολος στο ξύπνημα, άλλωστε εκείνη την ώρα αρχίζουν να κυκλοφορούν οι καροτσιέρηδες με τα κάρα τους κινούμενα με άλογα, κάνοντας αρκετόν θόρυβο οι τροχοί των κάρων και τα πέταλα των αλόγων .
ΕΠΑΘΛΟ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΣ ΣΧΟΛΩΝ ΠΡΟΜΗΘΕΑ

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο το οποίο παρέχει φοβερές πληροφορίες για τον πειραιά της εποχής εκείνης επισκεφτείτε το

http://www.vatika2000.com/plirofories/arxeio%20eidhsewn/eidhseis%202008/02-2008/05.%20anamnhseis%20apo%20ta%20ma8htika%20mou%20xronia%209-2-2008/anamnhseis%20apo%20ta%20ma8htika%20mou%20xronia.htm

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ φίλε,
Στον Προμηθέα σπούδασε ο παππούς μου ηλεκτρολόγος.
Στον Αρχιμήδη ο πατερας μου Μηχανικός και εγώ τελείωσα το Δημοτικό στο 21ο (Προμηθέας)
Πόσο μεγάλη είναι η ιστορία του Πειραιά τελικά ?
Ισως θα πρέπει να σκεφτεί κάποιος να κάνει μια έρευνα/εργασία πάνω στις ιδιωτικές σχολές που για χρόνια τροφοδότησαν εμπορικό ναυτικό και βιομηχανίες με εργατικό δυναμικο !
Βλ. Πυθαγόρας, Αναξαγόρας κλπ
Προσωπικά έκανα μια έρευνα στο διαδίκτυο χωρίς αποτέλεσμα....

Ψάξε γιατί είπε...

Το 1955 επισκέφτηκα με τον πατέρα μου τον Βάσο Τσιλιβάκο που ζούσε στον κάμπο των Μολάων και πρέπει να ήταν μέτοχος της σχολής για να μας δώσει πληροφορίες σχετικά με την σχολή του Προμηθέα. Ο Βάσος υπήρξε δάσκαλος της μάνας μου και έχω την εντύπωση πως ένα ερειπωμένο αρχοντόσπιτο στον κάμπο των Μολάων είναι το ίδιο σπίτι που επισκεφτήκαμε τότε.
Η είσοδος ήταν κατόπιν εξετάσεων και απαιτείτο ενδεικτικό της τότε Πέμπτης γυμνασίου
Οι πιο αυστηροί καθηγητές μου ήταν ο Δρίβας στην αντοχή υλικών και ο Αλεξίου στο μηχανολογικό σχέδιο.
Στους διαγωνισμούς της Δευτέρας τάξης στο μάθημα των Αγγλικών, ο διευθυντής, ο κ. Παππάς με χαστούκισε, μάτωσε η μύτη μου και ο καθηγητής ο κ. Τζορτζόπουλος περίμενε να πλυθώ, και να σταματήσει η αιμορραγία για να δώσει τα θέματα. Ήταν ο λόγος που τον επόμενο χρόνο γράφτηκα στην σχολή Α.Σ.Μ.Ε.Ν. απ'όπου αποφοίτησα το 1959.
Σχολές μηχανικών του εμπορικού ναυτικού απ' ότι θυμάμαι εκτός των ανωτέρω ήταν ο Αρχιμήδης. ο Απόστολος Παύλος, ο Πειραϊκός Σύνδεσμος και ο Ήρων και γύρω στο τέλος της φοίτησής μου η σχολή του Ασπροπύργου.

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"