Ο Πειραιώτης Δημήτριος Καμπέρος (Τρελοκαμπέρος)

Ο πρώτος Έλληνας Στρατιωτικός Αεροπόρος ήταν ο Υπολοχαγός του Πυροβολικού
 Δημήτρης Καμπέρος, γεννημένος στον Πειραιά το 1883.

Ο Πειραιώτης Υπολοχαγός ΚΑΜΠΕΡΟΣ Δημήτριος το 1912 καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας στην διαδρομή, από την πατρίδα καταγωγής του την Ύδρα προς το Νέο Φάληρο, φτάνοντας τα 110 χλμ/ώρα! Η κατάρριψη του παγκόσμιου ρεκόρ έμεινε στην Ελλάδα, για χρονικό διάστημα περίπου δύο μηνών.  Για να επιτευχθεί ο Καμπέρος, μετέτρεψε το πρώτο στρατιωτικό αεροπλάνο που ο ίδιος πετούσε, σε υδροπλάνο. 

Ο Καμπέρος υπήρξε και ο πρώτος Στρατιωτικός Πιλότος στην Ελλάδα (Μάιος 1912). Τον Φεβρουάριο του 1912 ο Αργυρόπουλος ήταν εκείνος που εξετέλεσε πτήση στην Ελλάδα, αλλά επρόκειτο για αεροπλάνο και πτήση (πάνω από το Θησείο) ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Συνεπώς η πρώτη επίσημη πτήση με αεροσκάφος κρατικό, ήταν αυτή του Καμπέρου γιαυτό και αναφέρεται πάντα με την επεξήγηση "Πρώτος Στρατιωτικός Αεροπόρος". 

Οι παράτολμες πτήσεις του όσο και το γεγονός πως ήταν ο πρώτος στρατιωτικός πιλότος που πραγματοποίησε στην Ελλάδα πτήση με στρατιωτικό αεροπλάνο, δημιούργησαν μύθο γύρω από το όνομά του και τον κατέταξαν στους θρύλους της αεροπορίας. Αρκετές ήταν και οι φορές που έκανε προσγείωση ανάμεσα σε πλήθος κόσμου στην παραλία του ΑΚΤΑΙΟΝ από όπου για την τόλμη του πήρε και το όνομα Τρελοκαμπέρος

Ήταν γεννημένος στον Πειραιά το 1883 και δυστυχώς άφησε την τελευταία του πνοή άδοξα, όταν  περίοδο της Κατοχής το 1942, πέθανε από εισπνοή φωταερίου, που χρησιμοποιούσε για θέρμανση. Ο άνθρωπος που πρώτος αναφέρεται στα χρονικά να έριξε χειροβομβίδες πάνω από τον εχθρό, αν και ο ρόλος τότε των αεροπλάνων ήταν αναγνωριστικός, έφυγε από την ζωή όχι μόνο άδοξα αλλά και αθόρυβα, αφού η κατοχή τότε δεν άφησε περιθώρια για απόδοση τιμών στο πρόσωπό του. 


Ωστόσο μέχρι σήμερα αποκαλούμε κάποιον "Τρελοκαμπέρο", όταν οι πράξεις του είναι φανερά παράτολμες, δεν υπολογίζει τον κίνδυνο και αντιμετωπίζει τις καταστάσεις με θάρρος, γεγονός που αποκαλύπτει τον παράτολμο χαρακτήρα που είχε ο Δημήτριος Καμπέρος. Όταν οι πτήσεις του ανακοινώνοντας στις εφημερίδες, πλήθη κόσμου έτρεχαν να τον δουν να πετά. Είναι πολλές οι ανακοινώσεις των εφημερίδων για τις πρωτοφανείς σε μέγεθος και όγκο συγκεντρώσεις, καθώς αναφέρεται πως κάποτε στο Νέο Φάληρο, μαζεύτηκαν πάνω από 50.000 άτομα για να τον δουν να πετά.  


Ο Υπολοχαγός Πυροβολικού Καμπέρος πάνω στο διπλάνο τύπου Farman. Οι Πρώτοι Αεροπόροι Αξιωματικοί, προέρχονταν από τον Στρατό Ξηράς (Ιππικό, Πεζικό και Πυροβολικό) γιαυτό και έφεραν και τους αντίστοιχους βαθμούς. Παράλληλα υπήρξε και ανάπτυξη της Αεροπορίας Ναυτικού με επιλεγμένους από εκεί Αξιωματικούς 
Αυθεντικός Πειραιώτης και Φρεαττυδιώτης ο Καμπέρος σε κάθε απογείωση που έκανε, συνήθιζε να πετά πάνω από την Φρεαττύδα (αρχή της Ακτής Θεμιστοκλέους) όπου βρίσκονταν το πατρικό του σπίτι και να χαιρετά τους γονείς του που τον θαύμαζαν. Αγαπούσε πολύ την Φρεαττύδα και το έδειχνε όχι μόνο με τις πτήσεις του, αλλά και κάθε φορά που έβρισκε αυτή την ευκαιρία. Έφθασε μάλιστα στο σημείο τον Δεκέμβριο του 1913, να πυροβοληθεί από τρία άτομα έξω από το σπίτι του στην Φρεαττύδα γιατί βγήκε στον δρόμο για να τους παρατηρήσει σχετικά με την απρεπή τους συμπεριφορά. 


Συνεχή δημοσιεύματα αφιερωμένα στις πτήσεις του Καμπέρου πάνω από την Φρεαττύδα! "Διήλθε δια της Πλατείας Αλεξάνδρας και μετέβη εις την Φρεαττύδα όπου έκαμε διαφόρους ελιγμούς άνωθι της οικίας του"

Οι Πειραιώτες ήταν περήφανοι για τα κατορθώματά του και έστελναν επιστολές σε εφημερίδες πανελλήνιας κυκλοφορίας όπου τον ευχαριστούσαν δημόσια. 


Το επεισόδιο με τον Αργυρόπουλο:



Στις 27 Μαΐου 1912 (εφημ. Σκριπ) πραγματοποιήθηκε από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο η βάπτιση των πρώτων τεσσάρων Στρατιωτικών Αεροπλάνων που ανήκαν στο Ελληνικό Κράτος. Τα δύο είχαν ήδη συναρμολογηθεί και ονομάστηκαν "Δαίδαλος" και "Αετός". Τα άλλα δύο είχαν καταφθάσει στο Λιμάνι του Πειραιά με πλοίο και βρίσκονταν εντός κιβωτίων. Ωστόσο και εκείνα ο Ελευθέριος Βενιζέλος βάπτισε με τα ονόματα "Ιέραξ" και "Γύψ". Ακολούθως μετά ο Καμπέρος ανέβηκε στον "Δαίδαλο" που ο ίδιος είχε φέρει από την Γαλλία και εξετέλεσε ακροβατικούς ελιγμούς σε ύψος 400 μέτρων πάνω από το Νέο Φάληρο. Ειδικά εξετέλεσε χαμηλές πτήσεις πάνω από την Καστέλλα. Όμως στον ορίζοντα φάνηκε το ιδιωτικό αεροπλάνο (μονοπλάνο) του Αργυρόπουλου, ο οποίος εμφανίσθηκε μπροστά στον Πρωθυπουργό να εκτελεί κι αυτός ακροβατικά! Το γεγονός αυτό εκνεύρισε τον Καμπέρο καθώς δεν είχε ειδοποιηθεί. Τότε προσγείωσε το αεροπλάνο του στο κέντρο του διαδρόμου, εμποδίζοντας έτσι την προσγείωση του Αργυρόπουλου και μόνο μετά την παρέμβαση του ίδιου του Πρωθυπουργού που έσπευσε να τον ηρεμήσει, ο Καμπέρος μετακίνησε το αεροπλάνο του και άφησε τον Αργυρόπουλο να προσγειωθεί.

Ωστόσο όπως μας πληροφορεί η Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ (φ. 28.5.1912) ο Καμπέρος απογειώθηκε εκ νέου για νέα πτήση επιδείξεως για να συνεχίσει τα παράτολμα κόλπα του, πάνω από την Καστέλλα.


Κόσμος Φαληριώτικος φωτογραφίζεται μπροστά από το αεροπλάνο του Καμπέρου
(φωτογραφία από Εφημ. ΣΚΡΙΠ 15.7.1912)
  Ο Καμπέρος ως πρώτος Στρατιωτικός Αεροπόρος στην Ελλάδα, διενεργούσε διαλέξεις σε θέατρα, συλλόγους και σωματεία για να ενημερώσει τον κόσμο που διψούσε να μάθει για αυτές τις άγνωστες συσκευές που πετούσαν! Για να παρακολουθήσει τις ομιλίες αυτές, κατέβαλλε αντίτιμο το οποίο αποτελούσε εισφορά υπέρ αγοράς "Στρατιωτικών αεροπλάνων". Έτσι ο Καμπέρος συνέβαλλε και με τον τρόπο αυτό στην δημιουργία του πρώτου πυρήνα στρατιωτικής αεροπορίας.


Η φήμη του Καμπέρου και τα κατορθώματά του ήταν γνωστά και στην Γαλλία, από όπου εκπαιδεύτηκε. Καρτ Ποστάλ ανακοινώνει την άφιξη του διπλάνου τύπου Forman του Αεροπόρου Υπολοχαγού Καμπέρου, του Ελληνικού Στρατού την 1η Μαΐου 1912 στην Καμπανία

Φως στην Άγνωστη Κομαντατούρ




Εντυπωσιακά - αν και ερειπωμένα - στέκουν στην καρδιά του Πειραιά κρατώντας κρυμμένο ένα μεγάλο μυστικό. Διότι οι περισσότεροι γνωρίζουν τα δύο διατηρητέα κτίρια επί των οδών Φίλωνος 119, Σκουζέ και Νοταρά 116 ως τα παλιά ξενοδοχεία «Σικάγο» και «Φαίδρα». Ελάχιστοι όμως είναι εκείνοι που γνωρίζουν πως εκεί είχε την έδρα του το διοικητήριο των Γερμανών στον Πειραιά, αντίστοιχο της Κομαντατούρ της οδού Κοραή στην Αθήνα, από το 1941 έως το 1945.

Ενα πορτρέτο του Αδόλφου Χίτλερ, ένας ένστολος γερμανός υποδεκανέας που διαβάζει την εφημερίδα του, ένας υπολοχαγός που κάθεται μπροστά σε ένα τραπέζι με ένα ποτήρι μπίρα και το πορτρέτο μιας κοπέλας είναι μερικές μόνο από τις πολύχρωμες ζωγραφιές που εντοπίστηκαν από ειδικούς συντηρητές στα δωμάτια και τους διαδρόμους του ξενοδοχείου «Σικάγο» και έρχονται να επιβεβαιώσουν την ταυτότητά του.

Περισσότερο ενδιαφέρον έχουν όμως οι γελοιογραφίες, που θα μπορούσαν να έχουν ξεπηδήσει από σελίδες κόμικς:
ένας στρατιώτης βγαίνει από ένα καράβι και σβήνει έναν φάρο. Ενας υπερμεγέθης αξιωματικός στέκει πίσω από το γραφείο του, ενώ μπροστά του βρίσκεται σχεδόν αόρατος ένας στρατιώτης.
Για την εποχή όμως φαίνεται πως μιλά περισσότερο μια άλλη σκηνή: πάνω στον χάρτη της Αγγλίας κάθεται ένα λιοντάρι που πέρδεται από τον φόβο του καθώς το πλησιάζει ένα υποβρύχιο με κανόνι, πάνω στο οποίο βρίσκεται ένας ναύτης!

«Πρόκειται για ένα συνδυασμό γκράφιτι και ζωγραφικής», εξηγεί στα «ΝΕΑ» έμπειρος συντηρητής. «Μπορούμε να διακρίνουμε το χέρι ενός καλού ζωγράφου που γνώριζε και την τεχνική της γελοιογραφίας και σχολίαζε τα γεγονότα της εποχής του. Αν ερευνηθεί ο χώρος περισσότερο, είναι πιθανό να βρεθούν και πιο πλούσιες σκηνές». Η ταυτότητα του καλλιτέχνη δεν μπορεί να βρεθεί, αλλά η περίπτωση του Πειραιά δεν ταυτίζεται με εκείνη της Κομαντατούρ της Αθήνας, όπου τα γκράφιτι έχουν γίνει από τους κρατουμένους. Στο Διοικητήριο του Πειραιά τους τοίχους ζωγράφιζαν στρατιώτες ή αξιωματικοί που εργάζονταν και ίσως διέμεναν στο κτίριο. 

-->

Τα κτίρια που ανεγέρθηκαν τη δεκαετία του ΄30 και λειτουργούσαν ως τη δεκαετία του ΄80 κηρύχθηκαν διατηρητέα το 1986. Ακόμη και τότε όμως ούτε το υπουργείο Πολιτισμού γνώριζε για τη χρήση του ως διοικητηρίου των Γερμανών, παρά το γεγονός ότι ήταν γνωστό σε όσους συχνάζουν στην περιοχή.


Τα δύο συνεργαζόμενα ξενοδοχεία είναι από τα πρώτα πολυώροφα κτίρια του Πειραιά που επικοινωνούσαν στον τρίτο όροφο και αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα της αρχιτεκτονικής του Μεσοπολέμου με μωσαϊκά εποχής, μνημειακή μαρμάρινη σκάλα και ανελκυστήρα με σιδερένια κιγκλιδώματα.

Όσο για την τύχη των σκίτσων; Το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων έδωσε μεν την άδεια στους ιδιοκτήτες να ανακατασκευάσουν το εσωτερικό των κτιρίων, αφού όμως πρώτα διερευνηθεί αν υπάρχουν και άλλα σχέδια κρυμμένα στους τοίχους. Οπότε και θα αξιολογηθούν, ώστε να βρεθεί λύση για την επιτόπου διατήρησή τους ή την αποκόλλησή τους.
Στο Διοικητήριο του Πειραιά τους τοίχους ζωγράφιζαν στρατιώτες ή αξιωματικοί που εργάζονταν και ίσως διέμεναν στο κτίριο

Άρθρο της Μαίρης Αδαμοπούλου από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (20/4/2010).

Έξι βαθμοί χωρισμού


Η Θεωρία των Έξι βαθμών χωρισμού είναι πιο γνωστή ως θεωρία της Κεντρικότητας. Πρώτος ανέπτυξε την θεωρία αυτή ο Ούγγρος συγγραφέας Frigyes Karinthy. Σύμφωνα λοιπόν με τον Ούγγρο, κάθε άνθρωπος θεωρείται ότι απέχει ένα βήμα από κάποιον γνωστό του και δύο βήματα από τους φίλους των γνωστών μας.
Δηλαδή ξέρω τον Κώστα είμαι φίλος του (ένας βαθμός χωρισμού) και ο Κώστας ξέρει τον Νίκο τον οποίο όμως εγώ αγνοώ, αλλά επειδή γνωρίζω τον Κώστα είναι μαθηματικά βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα έρθω σε επαφή και με τον φίλο του τον Νίκο (δύο βαθμούς χωρισμού). Έτσι λοιπόν όλοι μας βρισκόμαστε έξι βήματα μακριά από οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο στον πλανήτη.
Συμπέρασμα: Οποιοσδήποτε άνθρωπος πάνω στον πλανήτη μπορεί να συνδεθεί με οποιοδήποτε άλλο μέσω της κοινωνικής επαφής, χρησιμοποιώντας πέντε ή έξι γνωστούς.

Την πιο πάνω θεωρία, αποδέχθηκε στη συνέχεια και ο Ούγγρος Stanley Milgram ο οποίος μανιωδώς προσπαθούσε να αποδείξει την ακυρότητά της και αφού απέτυχε παταγωδώς στο τέλος υποχρεώθηκε να την αποδεχθεί.

Πάνω στη θεωρία αυτή στηρίχτηκε και η τηλεοπτική σειρά Lost, όπου οι ήρωες της σειράς -που βρίσκονται απομονωμένοι σε ένα νησί- συνδέονται μεταξύ τους με τυχαίες (;) συμπτώσεις όχι πάντα πρόσωπο με πρόσωπο αλλά έστω με κοινή παρουσία ταυτόχρονα σε ένα χώρο.

Και αν μου πείτε "σιγά ρε φίλε, στηρίζεις την θεωρία σε μια τηλεοπτική σειρά", τότε κάνετε λάθος. Γιατί το γνωστό σε όλους μας facebook έχει στηριχτεί πάνω σε αυτή την θεωρία, όπως και πολλές άλλες σελίδες κοινωνικής δικτύωσης.

Στο facebook αφού προσθέσεις κάποιον στους φίλους σου, τότε όλοι οι δικοί του φίλοι γίνονται αμέσως προτεινόμενοι φίλοι σου. Πόσες φορές δεν έχει γίνει να βρείτε κάποιον φαινομενικά άγνωστο σε σας, ωστόσο να υπάρχει κάποιος κοινός φίλος ως συνδετικός κρίκος ανάμεσά σας;

Η θεωρία των έξι βαθμών χωρισμού πιστέψτε το ότι λειτουργεί θαυμάσια, το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι δεν ξέρετε εκ των προτέρων ποιοί είναι αυτοί οι γνωστοί σας οι οποίοι θα μεσολαβήσουν για να γίνουν γέφυρα με κάποιον που βρίσκεται στην άλλη άκρη του κόσμου.

Γενικά η θεωρία των έξι βαθμών στη σημερινή εποχή με την ύπαρξη των μέσων επικοινωνίας που εκμηδενίζουν τις αποστάσεις, μπορεί εύκολα να αποδείξη ότι ο πληθυσμός της Γης είναι πιο κοντά από ότι ποτέ πριν.

Επιλέγεται κάποιο τυχαίο πρόσωπο από τα 1,5 των δισεκατομμυρίων κατοίκων του πλανήτη μας. Σύμφωνα με την θεωρία αυτή υπάρχουν όχι περισσότερα από πέντε άτομα τα οποία κάποια στιγμή έχουν έρθει σε επαφή έστω και τυχαία με το άτομο που επιλέξατε.
Η θεωρία αυτή δεν ανάγεται σε κάποιο παιχνίδι της καφετέριας, αλλά έχει αποτελέσει αντικείμενο έρευνας τόσο από το πανεπιστήμιο του Παρισιού όσο και του Χάρβαντ. Διατριβή έχει εκπονηθεί και τιτλοφορείται ως "Το πρόβλημα του Μικρού Κόσμου".
Ο Μαθηματικός Benoit Mandelbrot με καταγωγή από την Λιθουανία, γύρισε όλο τον κόσμο και απέδειξε την εφαρμογή της θεωρίας, κάνοντας πράξη τις ίδιες του τις γνωριμίες. Μάλιστα σε περιοχές όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, οι βαθμοί χωρισμού των ανθρώπων ελαχιστοποιούνται σε τρεις, χωρίς να χρειαστούν ποτέ να φτάσουν στα έξι βήματα.
Βέβαια στον αντίποδα υπάρχουν και εκείνοι που αναφέρουν ότι η θεωρία αυτή είναι ένας ακόμα "αστικός μύθος" και μπορεί να λειτουργήσει μόνο εαν μετρώντας ως βήματα χωρισμού, αντί φυσικών προσώπων, οργανισμούς ή επιχειρήσεις. Δηλαδή υπηρέτησες κάποτε στην πολεμική αεροπορία. Ο Διοικητής σου πήγε για εκπαίδευση στην Αμερική, εκεί γνώρισε κάποιον άλλον εκπαιδευόμενο από την Ουρουγουάη ο οποίος είναι φίλος με κάποιον τον οποίο έχει εσύ ως στόχο. Εδώ μετράμε λοιπόν 1) Εσύ 2) Η πολεμική αεροπορία 3) Ο Διοικητής 4) Ο Ουρουγουανός 5) Ο φίλος που εσύ ψάχνεις. Χρησιμοποιώντας λοιπόν οργανισμούς πιάνεις τον στόχο σου με λιγότερο από τους έξι βαθμούς χωρισμού, ενώ με μόνο φυσικά πρόσωπα είναι αδύνατον να λειτουργήσει η θεωρία.

Από το 2009 όμως όλα δείχνουν να αλλάζουν στην θεωρία αυτή γιατί δημιουργήθηκε ένα πλάνο δικτύωσης που ονομάζεται Glacir. Αυτό φιλοδοξεί να πλέξει μεταξύ τους όλα τα γνωστά δίκτυα υπολογιστών και κοινωνικής δικτύωσης και να θεμελιώσει ένα παγκόσμιο δίκτυο γνωριμίας που θα κάνει πράξη τους έξι βαθμούς χωρισμού ή σύνδεσης.

Ιστορικές μορφές στον Πειραιά

Ο Γαριβάλδης με τους ερυθροχιτωνές του αποβιβάζονται στον Πειραιά το 1897


Ο Παύλος Μελάς


Η Βασ. Όλγα σε επίσκεψή της στο Ρωσσικό Νοσοκομείο Πειραιά


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΙΔΡΥΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ, ΙΔΡΥΜΑ ΕΛΙΑ, ΓΕΝΝΑΔΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ

Η πραγματική αλήθεια για τον αριθμό των Δημ. Υπαλλήλων στην Ελλάδα


Πιστεύω ότι παίζονται πολλά με τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα. Το παιχνίδι αυτό θυμίζει έντονα τα μαγειρέματα των οικονομικών μεγεθών που μας οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση. Ουσιαστικά ενέταξαν στον όρο "ΔΗΜΟΣΙΟ" όλους το ένστολο προσωπικό του στρατού, του ναυτικού, της αεροπορίας, της αστυνομίας, του λιμενικού και της πυροσβεστικής. Ως γνωστό στον αριθμό δημοσίων υπαλλήλων με τον οποίο γίνονται οι συγκρίσεις αυτές στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν περιλαμβάνονται οι ένστολοι. Αυτή η σύγκριση αυτομάτως οδηγεί στην σκέψη "μα πόσους επιτέλους δημοσίους υπαλλήλους έχουμε σε αυτή την χώρα" σκέψη που οδηγεί αυτόματα και στην αποδοχή "λύσεων" όποιες και αν είναι αυτές. Δείτε λίγο τα παρακάτω και δείτε πόσο επικίνδυνες είναι οι προτεινόμενες λύσεις:
  • Ας ξεκινήσουμε με το βασικό γεγονός της γεωγραφικής μας θέσης και της προϊστορίας μας. Η Ελλάδα δεν γειτνιάζει δυστυχώς με την Σουηδία, την Φιλανδία και την Νορβηγία αλλά με χώρες όπως Αλβανία, Σκόπια, Τουρκία με ότι αυτό συνεπάγεται. Και αυτό που συνεπάγεται είναι η διατήρηση ενός στρατού ξηράς 120.000 ατόμων. Το πολιτικό προσωπικό που εργάζεται για λογαριασμό των ένοπλων δυνάμεων ανέρχεται στους 8.000 υπαλλήλους, αριθμός ανύπαρκτος ως προς τον όγκο και των συσχετισμό διαχείρισης υλικού, ατόμων.
  • Σε αυτό πρέπει να προσθέσουμε και την χρόνια απαίτηση μείωσης της στρατιωτικής θητείας. Όλοι ξέρουμε και έχουμε ακούσει ερωτήματα του στυλ "Δεν είμαστε στην Ευρώπη τώρα πιά; Τι εξυπηρετεί θητεία δύο ετών"; Ερωτήματα και απαιτήσεις κοινωνικές που αρχικά μείωναν τον χρόνο της θητείας (στους 9 μήνες σήμερα) και στο τέλος άνοιξαν ουσιαστικά τον δρόμο για κατάταξη χιλιάδων επαγγελματιών οπλιτών. Ήδη προβλέπεται η κατάταξη άλλων 17.000 επαγγελματιών οπλιτών τα επόμενα χρόνια προκειμένου να αντιμετωπισθεί το χρόνια πρόβλημα έλλειψης προσωπικού και επάνδρωσης μάχιμων μονάδων (χιλιάδες είναι ακόμα εκείνοι που τρέχουν στα γραφεία βουλευτών για να εξασφαλίσουν μια καλή θητεία για τον γιόκα τους).Απεναντί μας σκεφτείται ότι άνευ επιστράτευσης αντιπαρατάσσονται 500.000 τούρκοι στρατιώτες.

  • Διατηρούμε ένα τεράστιο αριθμό τεθωρακισμένων (1500) για φύλαξη κυρίως των θρακικών μας συνόρων. Ο αριθμός αυτός θεωρείται ο τρίτος μεγαλύτερος στην ευρώπη κι όμως το απίστευτο είναι ότι δεν είναι αρκετός αφού οι τούρκοι διατηρούν τριπλάσιο αριθμό από εμάς.
  • Η Ελλάδα έχει εκτεταμένη παραλιακή περίμετρο λόγω της πολύπλοκης μορφής των ακτών της και των πολυάριθμων νησιών της. Το συνολικό μήκος των ακτών της είναι περίπου 16.000 χιλιόμετρα, τιμή εντυπωσιακή για τη μικρή έκτασή της. Η Γαλλία, με έκταση 4 φορές μεγαλύτερη έχει μήκος ακτών μόνο 3.100 χιλιόμετρα. Οι ελληνικές ακτογραμές σε συνολικό μήκος φτάνουν τα 2/5 του ισημερινού της γης. Η ελληνική περίμετρος ακτών είναι η μεγαλύτερη στην ευρώπη και μια από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως. Η επίτηρηση αυτών των τεραστίων ακτογραμμών οδηγεί στην ύπαρξη ενός οργανωμένου Λιμενικού Σώματος επιτήρησής τους, με πλήθος λιμεναρχείων, υπολιμεναρχείων, λιμενικών τμημάτων, σταθμών και πλωτών μέσων. Ύπαρξη ενός επίσης τεραστίου φαρικού δικτύου. Η απόσταση κάλυψης της ελληνικής υδάτινης επιφάνειας φτάνει σε αριθμούς αφύσικα μεγάλους για κράτος με τα μεγέθη του δικού μας.

  • Στους παραπάνω αριθμούς ακτών θα πρέπει να προσθέσουμε το μήκος των ακτών της τουρκικής πλευράς της Μικράς Ασίας δηλαδή εκεί που ελίσσεται ο οδικός άξονας Τσανακαλέ - Αδραμύτιο - Σμύρνη - Κουσάντασι - Μαρμαρίδα μήκους 600 χιλιομέτρων, που με τις προσχόσεις και τις δαντελωτές ακτές του προσθέτει ακτές μήκους 1500 χιλιομέτρων που πρέπει να αστυνομεύονται διαρκώς για την είσοδο λαθρομεταναστών που με την βοήθεια τούρκων δουλεμπόρων εισέρχονται κατά κύματα στην ενδοχώρα. Η επιτήρηση αυτών των ακτών προϋποθέτει ύπαρξη ενός ενισχυμένου Λιμενικού Σώματος, Πολεμικού Ναυτικού και Πολεμικής αεροπορίας με παράλληλη ανάπτυξη μονάδων επίγειων ραντάρ και φυλακίων αναγνώρισης.
  • Κανείς δεν σκέφτεται ότι η Ελλάδα με την γεωγραφική ιδιομορφία των δύο χιλιάδων νησιών πρέπει να παρέχει παρουσία κράτους με επαρχεία, δημιοτικά, κοινοτικά ή διαμερισματικά γραφεία, αστυνομικούς σταθμούς, κέντρα υγείας, ΕΛ.ΤΑ, ελικοδρόμια και Λιμεναρχεία, τράπεζες και οργανισμούς λιμένων, σε κάθε μεγάλο, μικρό ή και μερικές φορές ακατοίκητο νησάκι. Είκοσι λιμένες βρίσκονται στην ελλάδα σε διαρκή βελτίωση για την συνεχή μεταφορά ανθρώπων και εμπορευμάτων προς την νησιωτική ελλάδα. Λιμένες που διατηρούν σταθμούς εμπορευματικούς, τελωνεία, οργανισμούς, φορτωτικές μονάδες.
  • Ότι η χώρα μας είναι πύλη εισόδου στην Ευρώπη, γεγονός που μας αναγκάζει να διατηρούμε σώμα συνοριακών φυλάκων με αριθμό μεγαλύτερο του μέσου ευρωπαϊκού. Το Βέλγιο ή η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, η Γερμανία και πολλές άλλες χώρες με την εφαρμογή της συνθήκης Σένγκεν, βρέθηκαν να μην έχουν καν εξωτερικά σύνορα. Αντιθέτως η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δεν συνόρευε χερσαία (μέχρι προσφάτως τουλάχιστον) με καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Δεν υπάρχει στην ευρώπη άλλη χώρα με περίπτωση παρόμοια με της ελλάδας. Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες πολύ ή λίγο συνορεύουν χερσαία με άλλο κράτος - μέλος. Αναμένεται ήδη η αύξηση του Σώματος των Συνοριακών Φυλάκων κατά 3.500 άτομα προκειμένου να αντιμετωπισθεί η ιδιομορφία αυτή.
  • Κανείς δεν σκέφτηκε επίσης ότι οι ελληνικές υπηρεσίες δεν είχαν σχεδιασθεί για να αντέξουν ξαφνικά δύο εκατομμύρια άτομα που εμφανίσθηκαν από το 1991 και μετά να συμμετέχουν εργασιακά και κοινωνικά. Τα νοσοκομεία μας, τα σχολεία μας, ο αστυνομικός σχεδιασμός ήταν τέτοιος που θα μπορούσε να ενσωματώσει τέτοιους αριθμούς; Τι διοικητική οργάνωση και τι οικονομικά μεγέθη απαιτούντο από κράτος να υποδεχτεί και να παράσχει πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας, παιδείας, ασφάλειας, κοινωνικού κράτους; Πόσα χρόνια ετοιμαζόνταν η Δυτική Γερμανία προκειμένου να ανταπεξέλθει στην ενσωμάτωση ενός λαού (του ανατολικού) με τα ίδια χαρακτηριστικά ήθη, έθιμα και πιστεύω;
  • Σε καμία χώρα της ευρώπης δεν υπάρχει σήμερα η περίπτωση απειλής εισβολής από τρίτη χώρα όπως συμβαίνει με την Ελλάδα. Ούτε φυσικά περίπτωση εθνικού εδάφους να είναι υπό κατοχή όπως συμβαίνει με την περίπτωση της Κύπρου. Στην Κύπρο και μόνο το ελληνικό κράτος οφείλει να δαπανεί για άμυνα ποσά τεράστια για την σημερινή κατάσταση, για την συντήρηση της ελληνικής δύναμης κύπρου που αριθμεί 950 άτομα. Σκεφτείται ότι οι Τούρκοι αντιπαραθέτουν δύναμη 50.000 ατόμων. Αυτό δηλαδή που σε εμάς φαντάζει υπερβολικό (σαν δαπάνη), σε αυτούς φαντάζει γελοίο (σαν μέγεθος).
  • Καμία χώρα της Ευρώπης ουδέποτε αντιμετώπιζε και ούτε αντιμετωπίζει σήμερα εισβολή οικονομικών μεταναστών που εμφανίζουν αλλυτρωτικές τάσεις. Πολλοί έλληνες σε προηγούμενες δεκαετίες υπήρξαν μετανάστες στην γερμανία, στο βέλγιο στην αυστραλία, στην αμερική, κανείς όμως από αυτούς δεν ισχυρίσθηκε ότι το Βερολίνο είναι ελληνικό, ούτε φυσικά έλληνες κυκλοφόρησαν χάρτες με πόλεις της γερμανίας να ανήκουν στην ελληνική επικράτεια, όπως συμβαίνει σήμερα στην ελλάδα με την περίπτωση του αλβανικού εθνικισμού και αλλυτρωτισμού (βλέπε τσαμουριά κ.λ.π.).
  • Το να συγκρίνεις την θέση της ελλάδας μέσα στην ευρώπη είναι σαν να συγκρίνεις τη γεωγραφική θέση του Ισραήλ με εκείνη της Σουηδίας. Είναι ορισμένες χώρες που εκ της θέσης τους δεν είναι δυνατόν να παρουσιάσουν οικονομική ανάπτυξη όταν η θέση αυτή τις αναγκάζει να βρίσκονται διαρκώς σε κατάσταση ετοιμότητας και πολεμικής επαγρύπνησης. Κάθε χώρα έχει την διαφορετικότητά της και την ιδιομορφία της, όμως σε γενικές γραμμές καμία ευρωπαίκή χώρα δεν συγκρίνεται με την ελληνική περίπτωση.
  • Αλήθεια έχει αναρωτηθεί κανείς πόσους λιγότερους "δημοσίους υπαλλήλους" θα είχαμε αν δεν χρειάζονταν να επανδρωθούν τα 12 υποβρύχιά μας, οι 14 φρεγάτες μας, οι 20 πυραυλάκατοί μας, οι 8 κανονιοφόροι μας, το πλήθος αεροπλάνων της πολεμικής μας αεροπορίας; Πόσα δισεκατομμύρια ευρώ θα είχαμε στην τσέπη μας αν η γεωγραφική μας θέση ήταν διαφορετική;
  • Κανείς δεν σκέφτεται τελικά ποιούς συμφέρει η εξαπάτηση που συμβαίνει μήνες τώρα με τη συνεχή παρουσίαση ψεύτικης εικόνας περί του αριθμού και όγκου τωνδημοσίων υπαλλήλων;
  • Γιατί αποκρύπτονται οι αριθμοί των δημοσίων υπαλλήλων σε χώρες της Ε.Ε; Στην Σουηδία εργάζονται 1,3 εκατ. δημόσιοι υπάλληλοι εκ των οποίων οι 250.000 στην κεντρική κυβέρνηση και αποτελούν το 6% του εργατικού δυναμικού με μέσο μισθό τα 2.350 ευρώ /μήνα.
  • Στην Γερμανία απασχολούνται 4.700.000 δημόσιοι υπάλληλοι χωρίς στους αριθμούς αυτούς να προσμετράται ούτε ένας ένστολος. Για ποιό γερμανικό παράδειγμα μας μιλάνε;
  • Στην ισπανία οι δημόσιοι υπάλληλοι φτάνουν το αριθμό των 1.800.000 ατόμων χωρίς να προσμετρούνται οι ένστολοι οι οποίοι ανέρχονται σε άλλους 500.000.
  • Στην Γαλλία οι δημόσιοι υπάλληλοι φτάνουν στο σεβαστό αριθμό των 5.000.000 χωρίς πάλι τους ενστόλους εντός και με ηλικία συνταξιοδότησης τα 60 έτη.
  • Στην ανύπαρκτη πληθυσμιακά Φινλανδία ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων φτάνει τα 561.500 άτομα δηλαδή το 25% του εργατικού δυναμικού.
  • Στην Ιρλανδία που έχουμε βαρεθεί να ακούμε σαν μέτρο σύγκρισης η μονιμότητα κυριαρχεί όχι μόνο στον δημόσιο τομέα αλλά και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων φτάνει στο 18, 5% του εργατικού δυναμικού της χώρας. Ο κατώτερος μισθός κατ΄ έτος φτάνει τις 20.000 ευρώ ενώ βγαίνεις στη σύνταξη με 40 χρόνια εργασίας ανεξάρτητα ηλικίας.
  • Από τους 62.500 ένστολους που υπηρετούν στην Ελλάδα στην αστυνομία μόνο οι 6.000 είναι οι πολιτικοί υπάλληλοι που εμπίπτουν στην πλήρη έννοια του δημοσίου υπαλλήλου όπως την προσμετρά η Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί τα στοιχεία που μας παρέχουν είναι ψευδή συνεπώς;
  • 192.000 είναι οι εκπαιδευτικοί των σχολειών μας (δάσκαλοι και καθηγητές), ενώ 4.000 είναι οι δικαστικοί και 14.000 γιατροί που δεν περιλαμβάνονται ούτε αυτοί στην έννοια του δημοσίου υπαλλήλου.
  • Τα στοιχεία αυτά γιατί ουδέποτε προβλήθηκαν από τους παπαγάλους των Μ.Μ.Ε. και γιατί τα αποσιωπούν πεισματικά;
  • Μήπως τους πολιτικούς που από το 1974 και μετά εξαφάνισαν οικονομικά με τις αποφάσεις τους την όποια πιθανότητα υπήρχε για οικονομική ανάπτυξη; Μήπως η μεταφορά ευθυνών στις πλάτες άλλων, προστατεύει τους πραγματικά ενόχους;
  • Μήπως συντελείται η στοχευμένη διάλυση του στρατεύματος με μαζικές αποχωρήσεις με προφάσεις και απαξίωση του έργου του μια από το ασφαλιστικό, μια από το φορολογικό, μια από το μισθολογικό; Γιατί ουδείς ανάφερε ότι δεν πρόκειται μόνο για μειώσεις μισθών στο "Δημόσιο Τομέα" αλλά για επιστροφή δεδουλευμένων αφού ο νόμος έχει αναδρομική ισχύ από την αρχή του έτους. Σε μια χώρα που ποτέ κανείς δεν ζήτησε πίσω ούτε τα κλεμένα, ζητάνε τώρα από τους ενστόλους να επιστρέψουν μέρος χρημάτων που έλαβαν για την εργασία τους από την αρχή του 2010. Πρόκειται για δεδουλευμένα 4 μηνών.

ΠΗΓΗ: ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ

Σαν σήμερα - Θωμάς Γκόρντον


Στις 24 Ιανουαρίου του 1827, δύναμη από 2.000 Έλληνες ατάκτους και 400 τακτικούς με επικεφαλης τον Θωμά Γκόρντον, μεταφέρεται με πλοία από την Σαλαμίνα στην Καστέλλα, όπου την ασφαλίζει και χρησιμοποιώντας την ως ορμητήριό του, αρχίζει την πολιορκία της ισχυρής φρουράς που ήταν στο μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνα. Την επόμενη μέρα 25 Ιανουαρίου η επίθεση ενισχύεται και από ένα σώμα 500 ανδρών υπό τον Ιωάννη Νοταρά, που σε συνδιασμό με κανονιοβολισμούς πλοίων διενεργούν μεγάλη επίθεση στην μονή η οποία όμως αποκρούεται.

Ποιός ήταν ο Γκόρντον;

Άγγλος στρατηγός από τη Σκωτία και φιλέλληνας, από τους πρώτους που πήραν ενεργό μέρος στην επανάσταση του 1821. Καταγόταν από οικογένεια ευγενών και αγαπούσε τα ταξίδια. Έτσι, αποχώρησε από το στράτευμα της Αγγλίας και από το 1810 άρχισε να ταξιδεύει. Επισκέφθηκε πολλά μέρη της τουρκοκρατούμενης Ελλάδας.
 Στην Κωνσταντινούπολη μάλιστα παντρεύτηκε Ελληνίδα αρμενικής καταγωγής. Έφτασε στην Ελλάδα με δικό του καράβι μεταφέροντας 600 όπλα, 3 κανόνια και μολύβι. 
Περισσότερες πληροφορίες για τον Γκόρντον, όλη του το έργο που διετέλεσε στην επανάσταση, η απογοήτευση που ένιωσε και την δράση του, θα βρείτε στην Αργολική Αρχειακή βιβλιοθήκη ιστορίας και πολιτισμού.

ΠΗΓΗ: ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
ΦΩΤΟ: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ 

Τότε και τώρα στην Καστέλλα


το ίδιο ακριβώς κτήριο που βρίσκεται στην Καστέλλα τότε και σήμερα. Όταν το μεράκι και η ιδιωτική πρωτοβουλία έχουν το πάνω χέρι τότε το αποτέλεσμα είναι θετικό.


ΠΗΓΗ: Πρώτη φωτογραφία από ελληνικό ιστορικό και λογοτεχνικό αρχείο

Γεράσιμος Ραυτόπουλος. Λοχίας ετών 11


Η ζωή του, οι περιπέτειές του, η πολεμική του δράση, ο ηρωϊσμός του, το ντύσιμό του και η εποχή στην οποία έζησε και έδρασε δεν αφήνουν άλλα περιθώρια.
Μιλάμε για τον Γεράσιμο Ραυτόπουλο τον οποίο βλέπετε στην φωτογραφία. Στην μέση του κρέμεται μαστίγιο, στο κεφάλι του τυλιγμένος επίδεσμος, ενώ φέρει στολή δεκανέα του Ελληνικού Στρατού.
Αυτός είναι και ο μικρότερος υπαξιωματικός του στρατού μας και μάλιστα με πολεμική δράση.
Ο μικρός Γεράσιμος με πατέρα αρτοποιό από την Ύδρα και με τη μάνα του να μένει στον Πειραιά, εργάζεται σε μικρή ηλικία ως υπηρέτης σε σπίτι πλουσίου.
Ο πόλεμος του 1912 τον βρίσκει να παρουσιάζεται στο στρατολογικό γραφείο της Αθήνας, για κατάταξη. Λόγω της μικρής του ηλικίας όμως αρνούνται την κατάταξή του. Ο Γεράσιμος σκαρφαλώνει τότε σε τραίνο και πάει στην Λάρισα όπου και παρουσιάζεται απευθείας στο 18ο Σύνταγμα Πεζικού ως το "παιδί του συντάγματος".
Λαμβάνει μέρος στη μάχη της Ελασσώνας όπου και καταφέρνει με όπλο τύπου Μαρτίνι, λάφυρο τούρκου στρατιώτη. Στην μάχη του Σαρανταπόρου που ακολουθεί διακρίνεται για την ανδρεία του, ενώ στο Κιλκίς πιάνεται αιχμάλωτος από πέντε Βούλγαρους στρατιώτες. Ο Γεράσιμος κατορθώνει να αποσπάσει το Μάλινχερ ενός και σκοτώνει τους τρεις, ενώ οι άλλοι δύο τρέπονται σε φυγή. Στο δρόμο της επιστροφής του για το ελληνικό στρατόπεδο, σώζει και έναν Εύζωνα από τα χέρια των δήμιών του. Τα κατορθώματά του γίνονται ευρέως γνωστά και ο Διοικητής του τον προάγει σε Δεκανέα, κάνοντάς τον έτσι τον μικρότερο υπαξιωματικό του Ελληνικού Στρατού.
Μετέχει σε όλες τις μάχες της εποχής και γίνεται διάσημος για τον τρόπο που χρησιμοποιεί το μαστίγιο που φέρει πάντα περασμένο στη ζώνη του. Προάγεται σε Λοχία και παρασημοφορείται.
Ο Γεράσιμος Ραυτόπουλος 11 χρονών λοχίας λαμβάνει παράσημο για τις ηρωικές πράξεις του

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"