Το Δημοτικό Θεάτρό μας.


Γράφει η Νανά Ιωαννίδου

Το Δημοτικό θέατρο Πειραιά θα επαναλειτουργήσει λένε στις 21 Σεπτεμβρίου, ύστερα από μια μεγάλη ανακαίνιση που στήριξε το Γ' Κ.Π.Σ. Αττικής με την εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού.

Το νεοκλασσικό κτίριο του Δημοτικού μας θεάτρου αποτελεί ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα του 19ου αιώνα. Η απόφαση ανέγερσης πάρθηκε από τον δήμαρχο Τρύφωνα Μουτζόπουλο (1874 - 1883). Ξεκίνησε επί δημαρχίας Αριστ. Σκυλίτση (1883 - 1887) και τελείωσε επί δημαρχίας Θεωδ. Ρετσίνα το 1895. Τα εγκαίνια έγιναν στις 9 Απριλίου του 1895. Είναι έργο του Πειραιώτη (με καταγωγή την Ύδρα) αρχιτέκτονα Ιωάννη Λαζαρίμου. Το θέατρο είναι το κορυφαίο σωζόμενο Ελληνικό θεατρικό κτίριο εκείνης της εποχής και αντικατοπτρίζει σαν κτίριο την κλασσική παράδοση της Γερμανικής σχολής, αλλά με μοναδική ελληνική κομψότητα. Ακόμα δύο έργα έχουμε του Λαζαρίμου στον Πειραιά, τον ιερόν ναό Κωνσταντίνου και Ελένης και τον Άγιο Νικόλαο. Αριστουργήματα !
Από την ανακαίνιση αποκαλύφθηκε και η αρχική σπάνια σκηνή του, από τις τρείς όμοιες μπαρόκ σκηνές που υπάρχουν σ΄ ολόκληρη την Ευρώπη. Επίτευγμα τεχνολογίας του 19ου αιώνα. 

Όπως έχω γράψει σε άλλα κείμενά μου για το Πειραιόραμα, ο παππούς μου υπήρξε από παιδί ορφανό, άστεγο μαζί με άλλα παιδιά στην Αγία Τριάδα στο εξωτερικό καμπαναριό της, όπου τα φρόντιζαν με λίγο φαγητό. Μου είχε διηγηθεί τα εγκαίνια. Κόσμος, μουσικές με φιλαρμονική, σαν πανηγύρι από νωρίς ! Τους είχαν δώσει τα μεγαλύτερα παιδιά να πουλήσουν, κλωστές κεντήματος μεταξωτές φλος και ακόμα χαιρόταν υπέργηρος όταν το θυμόταν, ότι όχι μόνο τις πούλησαν μαζί με τον φίλο του Στέλιο, στα εγκαίνια του θεάτρου, αλλά πήγαν και πήραν κι άλλες !


Ήταν η γειτονιά τους, όλη την ώρα εκεί σεργιάνιζαν Δημοτικό - Αγία Τριάδα και στην θάλασσα γύρω από το λιμάνι ψάρευαν...

Ο Γ. Τσαρούχης είχε μεγάλη αγάπη γι αυτό το θέατρο και στα χρόνια του '60 είχε γίνει μεγάλη συζήτηση όταν προσεφέρθει να το αναζωγραφίσει το αλλοιωμένο εσωτερικό του. Κρίμα που δεν καρποφόρησε αυτή η σκέψη του, γιατί μόνο εκείνος θα ήταν ικανός, όχι μόνο σαν ζωγράφος που πότισε το έργο του με Ελληνικότητα, αλλά και σαν Πειραιώτης που λάτρευε τον Πειραιά. 

Σαν Νανά Ιωαννίδου, έχω λάβει μέρος σαν σοπράνο χορωδίας Πειραιά σε πολλές παραστάσεις στο θέατρο Πειραιά. Εκείνο που έχω να καταθέσω είναι η αμεσότητα που έχει ο καλλιτέχνης από τη σκηνή. Τους βλέπεις όλους τους θεατές σαν να είναι μπροστά σου, έναν έναν ! Έχει θα έλεγα, ιδανικές, στα ανθρώπινα μέτρα, αναλογίες εσωτερικές.

Η τελευταία μου φορά που τραγούδησα μαζί με τη μικτή "χορωδία Πειραιά 1960" και ορχήστρα ήταν στις 21 Μαρτίου του 1987 με τον εξαιρετικό μαέστρο, μέχρι και τώρα της "χορωδίας Πειραιά 1960", αλλά και διευθυντή της νέας Εθνικής Λυρικής Σκηνής, κύριο Κώστα Δρακάκη. Κατάμεστη η αίθουσα, δύσκολο κλασσικό ρεπερτόριο, ο κύριος Δρακάκης όμως είναι για τα δύσκολα !

Ας ευχηθούμε οι εξειδικευμένοι άνθρωποι που θα αναλάβουν το σύγχρονο ταξίδι του θεάτρου, να έχουν γνώσεις αλλά και πείρα ικανή, ώστε να δούμε και μεγάλες καλλιτεχνικές παραστάσεις, σ΄ ένα τόσο σπάνιο θεατρικό διαμάντι.
Το Δημοτικό Θέατρο έτσι κι αλλιώς είναι σημείο αναφοράς της καθημερινότητάς μας !

Ο δικός μας Τσαρούχης είπε για τον Πειραιά: "Ολόκληρος ο Πειραιάς είναι μια σκηνογραφία που την έκανε η Ελληνική αρχιτεκτονική μαζί με τη μαστοράντζα του. Το ασημένιο φως του Πειραιά με καθόρισε".

Τ΄ ασημένιο φως του νομίζω ακόμα καθορίζει και εμάς, την σπάνια φυλή μας την Πειραιώτικη !

Άνθρωποι του Θεάτρου Πειραιά...ΚΑΛΑ ΠΑΝΙΑ ! 


3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κυρία Ιωαννίδου,
συμμερίζομαι απολύτως την συναισθηματική σας φόρτιση. Δυστυχώς, όμως, την 21/9/2013 δεν θα επαναλειτουργήσει το Δημοτικό μας Θέατρο. Την 21/9/2013 απλά θα εγκαινιασθεί με το 1.000.000 ευρώ του κουμπάρου.
Και αυτό το γράφω διότι οι δημοτικοί μας άρχοντες, ενώ εδώ και πολλά χρόνια ήξεραν τα προβλήματα της λειτουργίας του, δεν έκαναν ό,τι έπρεπε. Δεν φρόντισαν για την χρηματοδότησή του και δεν έφτιαξαν έναν κανονισμό λειτουργίας του.
Ο κ. Φασούλας είχε συστήσει μια επιτροπή, η οποία περιελάμβανε και αξιόλογους ανθρώπους και συνεδρίασε 2-3 φορές και πέραν τούτου ουδέν κατά την Δημαρχιακή αυτή περίοδο . Τίποτα δεν έμαθε ο Πειραϊκός λαός για τις προτάσεις της επιτροπής αυτής. Λες και το Δημοτικό Θέατρο είναι ιδιοκτησία του εκάστοτε Δημάρχου και των περιτριγυριζόντων τον Δημαρχιακό θώκο.
Σχετικά πρόσφατα η Δημοτική αρχή προχώρησε τα σχετικά με το Θέατρο θέματα, χωρίς, όμως, και να λύνει το ακανθώδες πρόβλημα της χρηματοδότησης της λειτουργίας του (προσωπικό, μισθοί, φύλαξη, πάγια –καθαριότητα, Δ.Ε.Η. κ.λπ).
Το μόνο παρήγορο είναι το ότι ο Δήμαρχος ανακοίνωσε τον καλλιτεχνικό Διευθυντή Τάκη Τζαμαργιά (αξιολογότατο κατά την γνώμη μου) και τα έξη, από τα εννέα προβλεπόμενα, μέλη της «εφορείας»:

• Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πειραιά κ. Νίκος Γεωργόπουλος,
• Πρόεδρος του Ε.Β.Ε.Π. κ. Βασίλης Κορκίδης,
• Πρόεδρος της Εταιρείας «Φίλοι του Δημοτικού Θεάτρου», κα Ελένη Μελέτη
• Πρόεδρος του Ιδρύματος Λασκαρίδη, κ. Παναγιώτης Λασκαρίδης,
• Νένα Βενετσάνου, συνθέτης - τραγουδίστρια με διεθνή καριέρα,
• Γεωργία Χατζημανωλάκη, διευθύντρια του Ωδείου Τερψιθέας.

Ελπίζω τα υπόλοιπα τρία μέλη, που θα ανακοινωθούν στο μέλλον, να έχουν κάποια σχέση με το θέατρο.
Φοβάμαι ότι η λειτουργία του, όπως εμείς την έχουμε ονειρευθεί, είτε θα αργήσει είτε δεν θα υπάρξει. Και αυτό όχι γιατί θα φταίει ο κ. Τζαμαργιάς ή η «Εφορεία», αλλά διότι οι άνθρωποι αυτοί δεν θα έχουν τα μέσα (με ευθύνη των εκάστοτε Δημοτικών αρχών, η οποία είναι τεράστια), για να τιμήσουν το Δημοτικό μας Θέατρο όπως του αξίζει.
Εύχομαι να πάνε όλα καλά.
Δημοσθένης Μπούκης του Γιάννη

Stefanos Milesis είπε...

τι να πω Δημοσθένη, θλίψη και μόνο θλίψη μου προκαλούν αυτά που συμβαίνουν στην πόλη μας

νανα ιωαννιδου είπε...

Φιλτατε κε Μπουκη
Εγω ξεκινησα να γραψω το αρθρο με βαση τα ανακοινωθεντα σ ολο τον τυπο .Τοσo των Αθηνων , οσο και Πειραιως .Επειδη μια φορα κανουμε εγκαινια , εγραψαν τα περισσοτερα blogs για επαναλειτουργια. Εχω μπερδευτει .Προς τι οι ανακοινωσεις του Δημου για διευθυντες και μελη κτλ!Παντως ο πρωτος μου εξαδελφος ο Θυμιος Καρακατσάνης ,που ηταν και Ταμπουριωτης , αν ζουσε θα μας εστηνε εν μονοπρακτο Αριστοφανικο αποψε excellent !Θυμιο χανεις φασεις!
Εν παση περιπτωση , επειδη αυτα συμβαινουν και εις Παρισιους την σημερον εποχη , εγω ευχομαι οπως τους το γραφω ναυτικα .Παιδες ....Καλα Πανια .Θα σας δω στο πλοιο!!!

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"