Περιοχή Τρούμπα 2014!




Θεατρικό σκηνικό φαντάζει η περιοχή. Οι δεσποινίδες της Avignon απουσιάζουν! Το σκηνικό παραμένει σιωπηλό και αναπολεί ιστορίες της ζωής που πέρασε. Θύμησες, όνειρα που χάθηκαν, ο χρόνος που έφυγε, οι Άγιοι, οι Δαίμονες, τα αισθητικά όμορφα κτίρια του '20 ή του '30 που έγραψαν την ιστορία τους, τις ανάσες τους, όπως αυτό το επιβλητικό κουφάρι πια της Γκεστάπο στην οδό Φίλωνος!

Η φίλη του Πειραιοράματος και φίλη δική μου Μαρία Ζέρβα Θεοδώρου, αποτύπωσε το δικό της βλέμμα στο σκηνικό αυτό.

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι ενδιαφέρονται για την εικόνα την παλιά. Το βλέπεις από τις παρέες που σχηματίζονται στα albums της μπλογκόσφαιρας, ίσως γιατί το σήμερα είναι συνέχεια του χθες! Έτσι κι αλλιώς το αύριο δεν γράφει, πρέπει να το ζήσεις!

Απαγορευμένος τόπος ήταν η Τρούμπα; Εμείς που την ζήσαμε λέμε όχι. Είχε τους όρους της, τις δικές της αξίες. Την ημέρα οι άνθρωποι είχαν σεβασμό στα εφηβάκια που περνούσαμε, ρίχνοντας κρυφές ματιές. Ποτέ κανείς δεν μας πείραξε, ούτε ψίθυρο δεν ακούσαμε. Μια καθημερινότητα ζούσαν οι άνθρωποι. Ένα μελισσολόι ζωής. Γκαρσόνια γειτόνους είχαμε εκεί και μας έλεγαν τα νέα!

Όταν την Άνοιξη τα μαθήματα μας τέλειωναν στις 6 το απόγευμα, πηγαίναμε κατ΄ ευθείαν για σουβλάκι στην παλιά αγορά του Πειραιά μέσω Τρούμπας!

Αναλογίζομαι αν σήμερα θα μπορούσε να ήταν το ίδιο; Όχι, γιατί η επιθετικότητα και η εγκληματικότητα έχουν γράψει κόκκινο χωρίς όρους!

Από το 1944 που άρχισε η "αμαρτωλή" ατμόσφαιρα της συνοικίας της Τρούμπας αλλά και πιο πριν, πολλά αξιόλογα τραγούδια λαϊκά γράφτηκαν γι΄ αυτήν. Η τέχνη του Σινεμά γύρισε αρκετά έργα Ελληνικά εδώ.... Το 1967 επί χούντας έπεσε οριστικά η αυλαία της αμαρτίας! Μια στροφή του τραγουδιού του Γ. Μητσάκη "Στην Τρούμπα" μας θυμίζει τα γενόμενα! "Τα όνειρά σου τα παλιά, σ΄ ένα μαντήλι δέστα, η Τρούμπα δεν υπάρχει πια και μη γυρεύεις ρέστα!".
Καλή ανάγνωση!

Κείμενο: Νανά Ιωαννίδου
Φωτογραφίες: Μαρία Ζέρβα - Θεοδώρου 

































6 σχόλια:

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Πολύ χαρακτηριστικό φωτορεπορταζ για το τέλος μιας εποχής, που άλλοι το εζησαν απο κοντά κι άλλοι(εμέις οι μακρυνοί) μέσα απο τις ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου!
Απολαυστικό οδοιπορικό μνήμης!

Evangelos είπε...

Η επιστροφή στις μνήμες του πρόσφατου παρελθόντος μας γεμίζει συγκίνηση για εποχές που πέρασαν, χρόνια που έφυγαν αλλά άφησαν πίσω τους το στίγμα και τα έργα τα ανθρώπινα που απεικονίζονται στις φωτογραφίες της εποχής! Μπράβο στη Νανά Ιωαννίδου για την πένα της αλλά και στη Μαρία Ζέρβα-Θεοδώρου για τις υπέροχες εικόνες!!!!!!!!

Τζώρτζης Δ. ΔΕΛΗΜΑΝΗΣ είπε...

ΚΑΛΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΕΙΞΕΤΕ, ΑΝ ΕΧΕΤΕ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ 'ΤΟΤΕ' ΕΠΟΧΗΣ (ΠΡΟ ΤΟΥ 1967)

Νανα Ιωαννιδου είπε...

Κε Δελημανη Δεν ηταν εποχες για φωτογραφικες μηχανες .μετα το 58-59 μπηκαν στην ζωη μας. Ειχα την τυχη να ειμαι 10 χρονια στη Γαλλικη Ακαδημια Πειραια στη Ζεα κι απο εκει αντλω τις θυμησες μου!

Βιβή Γ. είπε...

Άλλη μια υπέροχη ανάρτηση.Μπράβο σε Νανά και Μαρία!

Τελης είπε...

εστω και αργα ας σωσουμε οτι σωζεται!!!!φανταστειται το λιμανι και τα στενα γεματο τετοια κτηρια.......

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"