"Θέλω να δω τον Πάπα" και ένας φόνος στον Πειραιά (1921)

Η οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη ανέβηκε το 2015 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Τον Δεκέμβριο του 1921 όμως εξαιτίας της, είχε προκληθεί φόνος με συνέπεια την απαγόρευση του έργου


Του Στέφανου Μίλεση

Ήταν Ιούλιος του 1920 όταν πρωτοπαρουσιάστηκε στο Θέατρο Παπαϊωάννου η οπερέτα "Θέλω να δω τον Πάπα" του Θεόφραστου Σακελλαρίδη παράσταση που σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Ειδικά το ομώνυμο τραγούδι του έργου έγινε το σύνθημα της εποχής, το τραγούδι των δρόμων όταν παρέες επέστρεφαν από νυχτερινές διασκεδάσεις. 

Το ομώνυμο τραγούδι όμως θεωρήθηκε πως σατύριζε τον προκαθήμενο της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, με αποτέλεσμα τις διαμαρτυρίες των Καθολικών Ελλάδας. Βεβαία η υπόθεση της οπερέτας απλά ανέφερε τον Πάπα, καθώς αφορούσε την επιθυμία μιας νεόνυμφης, απόφοιτης της Ελληνογαλλικής σχολής, στο γαμήλιο ταξίδι της στην Ιταλία να δει από κοντά τον Ποντίφικα. Καθώς ο σύζυγός της θεώρησε πως δεν ήταν σε θέση να εκπλήρωσει την επιθυμία της, ο γάμος κινδύνεψε να διαλυθεί και όλα αυτά έλαβαν χώρα μέσα από κωμικές σκηνές όπως τις σκιαγράφησε ο δεξιοτέχνης του είδους Θεόφραστος Σακελλαρίδης. 

Ήταν βράδυ 11 Δεκεμβρίου 1921 όταν μια ομάδα εννέα νέων, σπουδαστών της Εμπορικής Σχολής Πειραιώς, ηλικίας από 12 έως 18 ετών, μετά το πέρας των μαθημάτων τους -τα μαθήματα της Εμπορικής Σχολής ήταν απογευματινά- πέρασαν έξω από το Ναό των Δυτικών (έτσι αποκαλούσαν τότε τον Καθολικό Ναό), που βρίσκεται στην οδό Φίλωνος. Κατά την μόδα της εποχής, μόδα που είχε δημιουργήσει η μεγάλη επιτυχία της οπερέτας "Θέλω να δω τον Πάπα", άρχισαν να τραγουδούν έξω από την εκκλησία το ομώνυμο τραγούδι!

Η Καθολική εκκλησία Πειραιά, στην οδό Φίλωνος


Έξω από την Καθολική εκκλησία στέκονταν ο Αντώνιος Ριγκούτσης, ο οποίος καθώς ήταν Καθολικός, θεώρησε πως το συγκεκριμένο τραγούδι τον προσβάλλει. Λόγια στα λόγια τα αίματα δεν άργησαν να ανάψουν και που δυστυχώς οδήγησαν έναν από την ομάδα των νέων σπουδαστών να τραβήξει μαχαίρι και να σκοτώσει τον Ριγκούτση.



Τότε διαδόθηκε πως το επεισόδιο αυτό ήταν αποτέλεσμα θρησκευτικής διαμάχης, που είχε γεννηθεί από μια και μόνη αιτία, που δεν ήταν άλλη από το έργου του Θεόφραστου Σακελλαρίδη "Θέλων να δω τον Πάπα"!



Το έργο κατηγορήθηκε ως υπαίτιο παρότι ο αρχιεπίσκοπος των Καθολικών στις 13 Δεκεμβρίου, κατέβηκε στην εκκλησία της οδού Φίλωνος και μίλησε στον κόσμο που είχε συγκεντρωθεί, πως δεν επρόκειτο για θρησκευτικό φανατισμό, παρά για ένα τυχαίο επεισόδιο. 

Στις 14 Δεκεμβρίου του 1921 ο Αστυνομικός Διευθυντής Πειραιώς, Συνταγματάρχης Μ. Γιαννουκάκος, προέβει σε δημόσια ανακοίνωση στον Τύπο, διευκρινίζοντας πως επρόκειτο περί μιας παρεξήγησης προερχομένης από το ανήλικο της ηλικίας των ατόμων που πήγαν χάρη αστεϊσμού να τραγουδήσουν το "Θέλω να δε τον Πάπα" έξω από την Καθολική εκκλησία του Πειραιά και το επεισόδιο ουδεμία σχέση είχε με θρησκευτικές αντιθέσεις.

Παρόλα αυτά υπήρξε απαγόρευση των παραστάσεων. Το έργο όμως στην συνέχεια ανέβηκε με άλλους τίτλους, με κυριότερο τον "Θέλω να τον δω".

Το επεισόδιο του Πειραιά θα ξεχαστεί σχετικά σύντομα, καθώς στις 22 Δεκεμβρίου του 1921 θα συμβεί το πολύνεκρο δυστύχημα, με την έκρηξη του "Λέοντος" στην Ακτή Ξαβερίου, που θα βυθίσει σε πένθος ολόκληρη την πόλη. 
  
Διαβάστε επίσης:


ΑΝΩΤΕΡΑ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΑ


Η έκρηξη του Λέοντος στην Ακτή Ξαβερίου




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"